Vanmorgen konden we wat langer slapen, we hebben een vrije dag, nou ja op de mannen na, want die zijn nog een ochtend naar het wijkcentrum in Apalina.
Daar moest nog 1 gat gemaakt worden en beton gestort, maar voordat dat kon gebeuren zijn Harry en Martin en Paul stenen wezen sjouwen uit de rivier, dit is voor de stevigheid en het scheelt een heleboel cement. Het speeltoestel is hier gekomen door het initiatief van Alien die had afgelopen maart gezien op een andere plaats dat de kinderen er veel op spelen, dus een oproep gedaan op Facebook en sponsers zoeken, dit is gelukt, het materiaal is aangeschaft en vervoerd door een transportbedrijf uit Giessen, en wordt nu geplaatst
De mannen hebben hun handen vol aan de kinderen die meteen bij de bus met gereedschap staan en op het nog helemaal afgemaakte speeltoestel klimmen.
Zo verdwijnen er wat spulletjes uit de keuken van het huisje waar het speeltoestel wordt geplaatst, de kinderen trekken de lades van de keuken open op zoek naar iets eetbaars, Paul legt later uit dat de kinderen waarschijnlijk nog niet gegeten hadden, dit kunnen wij ons niet voorstellen hoe het is om de hele dag honger te hebben. Dan is het begrijpelijker dat ze zo reageren.
Nadat ze terug gekomen zijn en opgefrist zijn we in de auto gestapt om wat van de omgeving te zien, we rijden naar Sovata, een grotere toeristische stad, waar een groot kuuroord is. Maar ook een meer.
In het berenmeer zitten zoutkristallen wat een zuiverende helende werking heeft, je ziet dan ook gelijk winkeltjes die het zout verkopen . We lopen rond in het centrum en genieten van een ijsje.
De route naar en weer terug is prachtig, we genieten er van.
Op de terugweg gaan we in een prachtig restaurant eten, het smaakt ons goed. We tafelen op ons gemak en gaan met een volle buik weer naar huis, om heel gauw ons bedje op te zoeken.
Het was een fijne dag, op een ontspannen manier leren we elkaar weer beter kennen.